Programowanie Scratch

Procedura to fragment programu odpowiedzialny za powierzone mu zadanie (np. czyszczenie ekranu). Procedura może przyjmować jakieś parametry (np. liczbę) i po wykonaniu zwrócić jakiś wynik (np. kwadrat tej liczby). W zasadzie w tym momencie procedura staje się funkcją.

Scratchinterpretowany wizualny język programowania. Został zaprojektowany przez Mitchela Resnicka (m.in. pomysłodawcę serii zabawek Lego MindStorms i twórcę języka StarLogo), jest rozwijany przez mały zespół pracujący w Lifelong Kindergarten Group w MIT Media Lab. Scratch to edukacyjny język obiektowy, stworzony jako środek do nauczania dzieci i młodzieży (od 8 lat wzwyż) podstaw programowania oraz środowisko programistyczne służące do tworzenia i uruchamiania programów w tym języku. Scratch umożliwia łatwe tworzenie interaktywnych historyjek, animacji, gier, muzyki. Programowanie odbywa się w sposób wizualny – elementy języka mają kształt puzzli a poprzez przeciąganie mogą być układane w określonym porządku. W ten sposób tworzy się kod przypisany określonemu obiektowi. Obiekty mogą reagować na zdarzenia zewnętrzne. Wygląd postaci przypisanych do obiektów można wybierać z zasobnika, tworzyć lub importować z zewnątrz.

Scratch to także społecznościowy serwis, pozwalający każdemu na umieszczanie stworzonych w tym języku programów, dyskutowanie o nich oraz oglądanie i pobieranie prac stworzonych przez innych użytkowników tego serwisu. Strona jest dostępna w języku polskim.

Scratcha można pobrać bezpłatnie z działu download na stronie domowej programu.

Na podstawie otwartego kodu źródłowego wersji 1.4 zbudowano szereg pochodnych Scratch[1], wprowadzających zwykle dodatkowe bloki[2] lub zmiany w interfejsie użytkownika. Niektóre pochodne, jak np. Snap!, wprowadzają bardziej znaczące zmiany do podstaw języka: funkcje pierwszoklasowe, pierwszoklasowe listy (oraz listy list), czy w pełni obiektowy paradygmat programowania umożliwiający definiowanie klas i stosowanie dziedziczenia.

Zmienna – konstrukcja programistyczna posiadająca trzy podstawowe atrybuty: symboliczną nazwę, miejsce przechowywania i wartość; pozwalająca w kodzie źródłowym odwoływać się przy pomocy nazwy do wartości lub miejsca przechowywania.

aaagggrrrr

Dodaj komentarz